‘Dit had ik toch niet kunnen voorzien?’

Deel 2 van mijn persoonlijke verhaal

In mijn vorige blog vertelde ik hoe mijn leven van de ene op de andere dag compleet veranderde. Door een CVA; een herseninfarct raakte mijn rechterbeen verlamd en kon ik mijn rechterarm nog maar een stukje optillen. Het gevolg: ik had bij alles voortdurend hulp nodig. Ontzettend frustrerend, daarom begon ik vanaf de eerste dag al volle bak met oefenen om mijn nek en rug soepel te houden. Ik herinner me nog een van de eerste oefeningen: met een stoel voor een muur gaan zitten, mijn hand tegen de muur aan zetten en hem dan 10 keer boven mijn hoofd bewegen. Dat was de hel, zo ontzettend zwaar. Mijn dagen bestonden volledig uit oefenen, rusten, oefenen rusten. Ik kon me nog geen uur per dag ergens op focussen, dan was ik bekaf.

Stoppen is geen optie

Hoe zwaar het ook was, ik wist; stoppen is geen optie. Als ik niet doorga dan veroordeel ik mezelf tot een leven lang bankhangen, tv kijken en in bed liggen. Bovendien zou ik moeten stoppen met mijn bedrijf en mijn werk dat ik met zoveel plezier doe en ik zou aangewezen zijn op een uitkering. De gedachte alleen al maakte me doodongelukkig. Na ongeveer 3 weken in het ziekenhuis te hebben doorgebracht kwam ik terecht in de revalidatiekliniek in Goes. Alle oefeningen die ik deed liet ik opschrijven, zodat ik ook nog tussen de therapiesessies in de kliniek door kon oefenen. Ik gebruikte daarvoor allerlei voorwerpen; zoals suikerzakjes, roerstaafjes en blokjes die ik her en der verzamelde.

Een klein risico, met grote gevolgen

Als ik mijn verhaal vertel aan ondernemers en de link leg naar risico’s in hun bedrijf en hoe je daarmee omgaat, dan zeggen ze vaak: “maar dit had je toch niet kunnen voorzien of voorkomen Peter?”. Nee, dat klopt, maar dat is eigenlijk met alles wat er in je bedrijf gebeurt zo. Het is pas een probleem zodra het zich voordoet en dan moet je ermee zien te dealen. Maar wat je van tevoren wél kunt doen is risico’s erkennen en voorzorgsmaatregelen treffen; waar je hopelijk nooit op terug hoeft te vallen. De vraag is dus niet alleen hoe groot je risico’s zijn, maar ook wat de gevolgen zijn als er onverhoopt toch iets gebeurt. Kun je je die risico’s veroorloven?

Wat is nu echt belangrijk?

Klinkt heel cliché, maar door zoiets als een CVA ga je wel inzien wat nou echt belangrijk is. Dingen waar ik eerst wakker van kon liggen schud ik nu zo van me af. Het brengt je heel erg terug naar de essentie. Eten, drinken, zelfstandig naar het toilet en douchen, autorijden, boodschappen doen. Nu het erop aankomt zijn dit de dingen die voor mij van grote waarde zijn. In je bedrijf is dit niet anders. Als je er eens goed over nadenkt, wat zijn dan de allerbelangrijkste functies die je bedrijf draaiende houden? Stopt de wereld met draaien als je 2 dagen geen mail ontvangt? Vervelend, maar waarschijnlijk niet. Maar wat zijn de gevolgen als het systeem van een ziekenhuis vastloopt en niemand weet welk dieet of medicijnen bij welke patiënt horen? Friet met appelmoes en twee paracetamol en we zien wel wie er morgen wakker wordt? Nee, dat kan natuurlijk niet. Zo zie je, niet alle functies in je bedrijf zijn even urgent, hier van tevoren over nadenken is dat wel. Welke functies zijn voor jouw bedrijf cruciaal? Daar liggen dus je grootste risico’s.

3 typen ondernemers op het gebied van risico’s

In mijn vorige blog schreef ik over de 3 typen ondernemers die er in mijn ogen zijn ten opzichte van het omgaan met risico’s. Voor elk van hen heb ik een boodschap. Herken jij je in één van deze typen? Hopelijk neem je deze boodschap ter harte.

De ‘dat gebeurt mij toch niet’ ondernemer

Door de strekking van mijn blogs kan ik hier kort over zijn: er kan dus wel iets gebeuren en ‘het’ kan van alles zijn. Wat gebeurt er met je bedrijf als jij om gezondheidsredenen niet (fysiek) aanwezig kunt zijn? Maar ook; wat als je systeem het laat afweten, je computer of server crasht, je al je mails kwijtraakt, een applicatie niet werkt, je bedrijf slachtoffer wordt van hacking, social engineering of een van je medewerkers (of jijzelf) door een menselijke fout een datalek veroorzaakt?

De ‘ik werk in de cloud en heb een virusscanner’ ondernemer

Dit is een typisch voorbeeld van hoe heel veel ondernemers denken. In de cloud werken, een virusscanner en firewall installeren en klaar, toch? Nee dus. Ze denken in middelen, in plaats van in bedreigingen en risico’s. Die zijn voor ieder soort bedrijf anders en de oplossing is dat dus ook. Een ICT-leverancier biedt vaak een standaard oplossing of product aan (‘wij van WC Eend) die in de praktijk vaak niet waterdicht zijn. Daar is meer voor nodig, waaronder; het inventariseren van mogelijke risico’s, aanpassen van procedures en (menselijk) gedrag, de juiste middelen selecteren en een calamiteitenplan klaar hebben liggen voor als het tóch misgaat.

De ‘ik maak me zorgen, maar denk er liever niet over na’ ondernemer

Bij dit type ondernemer sluimert de gedachte voortdurend dat hij of zij beter voorbereid zou moeten zijn op bedreigingen, maar toch wordt er geen actie ondernomen. De gedachte aan risico’s is vervelend en de oplossing complex, dus steken ze liever hun kop in het zand. Sommigen hebben wél actie ondernomen en nét een duur softwarepakket aangeschaft, terwijl ze hier eigenlijk hun twijfels bij hebben. Weer opnieuw investeren, dat zien ze niet zitten en dus proberen ze die gedachte te onderdrukken. Maar het blijft wringen.

Wat kun je doen?

In welk type ondernemer je je ook herkent, ik zou zeggen; kijk eens goed naar welke functies er in jouw bedrijf belangrijk zijn en breng de risico’s in kaart. Hoe lang kun je zonder bepaalde systemen of applicaties, hoe hebben je ICT-leveranciers de zaken geregeld en wat kun je zelf bij voorbaat doen als het dan tóch mis gaat? Als je het lastig vindt om hier objectief naar te kijken, laat je dan adviseren door een onafhankelijke partij en niet door een ICT-leverancier met een belang bij het advies.

Back-up

In mijn volgende blog vertel ik je hoe belangrijk het is om een goede back-up te hebben, en ik kan je alvast vertellen: dat gaat verder dan alleen het terughalen van gegevens. Het gaat over op wat én op wie je kunt terugvallen wanneer het misgaat. Na mijn CVA moest ik op heel veel zaken en mensen terugvallen en dit bevestigde voor mij dat je niet alles zomaar moet laten gebeuren, maar zelf de regie moet houden.